Ankara Habercim Başkentin Sesi
Related Articles
Koroner kalp hastalığı, kalbi besleyen damarların daralması ya da tıkanması sonucunda oluşan hastalıkların genel tabiridir. Damar duvarlarındaki bazı hücrelerin birikmesi ile oluşan plaklar, damar sertliğine sebep olur. Plakların oluşması ile damarlarda daralma ve ya kalbi besleyen damarların tamamen tıkanması kalp krizi gibi riskli hastalıklara yol açabilir.
40 yaş üzeri bireylerde görüleceği gibi, ailesinde 55 yaş altı koroner kalp rahatsızlığı yaşayan bireylerde daha erken yaşlarda izlenebilmektedir. Kadınlara oranla erkeklerde risk 4 kat daha fazla artmaktadır. Bunun sebebi ise kadınlardaki östrojen hormonunun koruyucu olduğu, uzmanlar tarafından öne sürülmektedir. Bu nedenlerde kadınlarda, menopoz döneminde daha sık rastlanmaktadır.
Teşhis, erkeklerde 50-60 yaş aralığında olurken, kadınlarda ise 60-70 yaş aralığında konulmaktadır.
İstatistiklere göre, 2003-2004 senelerinde Türkiye’de görülen koroner rahatsızlıkların sayısı 2 milyon 800 bin kişi, 2015 senesinde ise 5 milyon 600 bin kişiye çıktığı öne sürülmüştür.
BELİRTİLERİ
Koroner hastalığı, gözle görülür hiç bir belirti vermeyebilir. Ancak ilerleyen evrelerde, göğüs ağrısı şiddetlenerek sol kola ve çeneye vurmaya başlayabilir. Sol kolda uyuşma hissi hissedilebileceği gibi egzersiz yaparken zorlanma yaşanır. Bunların dışında, nefes almada güçlük, sürekli ve geçmeyen yorgunluk, göğüste basınç ve yanma, koroner kalp hastalığının belirtisi olabilir.
TEŞHİS
Doktor kontrolünde yapılacak olan tahliller ile teşhis kolayca konabilir.
-EKG ile kalbin atım düzeni takip edilir ve geçişte geçirilmiş kalp krizleri hakkında bilgi edinilebilir.
-Eforlu EKG ile egzersiz halinde kalp elektrosu kaydedilir. Damarların kalbi ne kadar beslediği gözlenir.
-Talyum Miyokard Sintigrafisi ile damardan nükleer bir madde verilerek kalp kasının beslenme oranı incelenir. Kalbi beslemeyen damarlar tespit edilir.
-Ekokardiyografik inceleme ile kalp kasının kasılması ile kapakçıklar ultrason ile incelenir.
-Koroner Anjiografi ile teşhis konulması zor olan vakalarda kullanılan bir yöntemdir.
